30 Aralık 2010 Perşembe

Perşembe, Aralık 30, 2010 - No comments

İstasyondaki Poşetli Adam


    Karanlıktan ışığa doğru süzülüyor istasyondaki adam. Omuzları yer çekimine karşı koyamıyor. Gittikçe çöküyor. Tek ayağı artık bedeninin ağırlığını kaldıramıyor. İleriye doğru her adım atışında yere tutunan tek ayağı, ağırlığını dengelemek için sallanıyor. Yolu çok uzun. Yürümeye takati yok. Birileri girse koluna, yaşamdaki ağırlığını taşımasına yardım etse. Yok, bu bacaklar taşımayacak şu yorgun bedeni. Ha gayret birkaç adım sonra bir bank var önünde. Yaklaşıyor, yaklaşıyo, yaklaş, yak……

Kaydol: Kayıtlar (Atom)